به گزارش مشرق، پارلمان اروپا چهارشنبه گذشته در اقدامی غیرانسانی و مداخله جویانه با دخالت در امور داخلی لبنان و سوریه به اتفاق آرا تصویب کرد که آوارگان سوری حاضر در خاک لبنان، باید در خاک این کشور باقی بمانند! و به کشور خود باز نگردند، اقدامی که نشان دهنده اوج رذالت و ضدحقوق بشری این اتحادیه را در مقابل مردم مظلوم سوریه نشان می دهد.

اقدام پارلمان اروپا که فقط بوی ضدانسانی از آن به مشام می رسد با خشم و واکنش بسیاری از سیاستمداران لبنانی همراه شده و آنها این اقدام دخالت آمیز پارلمان اروپا را بدون ارزش حقوقی و نقض حقوق بین‌الملل خوانده اند.

اولین واکنش شدید به اقدام ضدحقوق بشری پارلمان اروپا را "عصام شرف‌الدین"، وزیر امور مهاجران دولت پیشبرد امور لبنان نشان داد و وی تصمیم این نهاد اروپایی را نشانه دخالت در امور داخلی کشورش خواند.

شرف الدین با اشاره به این‌که مصوبه پارلمان اروپا، لبنان را بعنوان یکی از مستعمره‌های اتحادیه اروپا نشان می‌دهد، از این مصوبه به تصمیمی ظالمانه و خودسرانه در حق لبنان نام برد که بیروت مخالفت کامل خود را با آن اعلام می‌کند.

وی تاکید کرده، این مصوبه که توسط "تری مریانی" نماینده فرانسوی پیشنهاد شده است، این‌طور القا می‌کند که اتحادیه اروپا می‌تواند به جای لبنان (و سوریه)، تصمیم بگیرد و این مصوبه پارلمان اروپا، به مثابه دخالت در امور یک کشور مستقل است و اروپایی ها باید بدانند ما مستعمره اتحادیه اروپا نیستیم.

وی با اشاره به تلاش لبنان برای پیشرفت در موضوع بازگشت آوارگان سوری به کشورشان از پارلمان اروپا خواست بابت این اقدام از لبنان عذرخواهی کند.

ادعای پارلمان اروپا درحالی است که در چندین مرحله مقامات سوری و لبنانی راههای تسریع بازگشت آوارگان سوری به کشورشان و رفع موانع این اقدام را بررسی کرده اند.

در آخرین مرحله این روند "محمد الرحمون" وزیر کشور سوریه و عصام شرف الدین راه‌های ارتقای همکاری‌ها جهت بازگشت آوارگان سوری به کشورشان را بررسی کرده بودند.

"هاشم صفی‌الدین" رئیس شورای اجرایی حزب‌الله لبنان نیز طی سخنانی با گستاخانه و زشت خواندن مصوبه پارلمان اروپا، این اقدام را مداخله در امور لبنان ارزیابی و تصریح کرد که این اقدام اروپایی‌ها به منزله مداخله گستاخانه در امور لبنان و تحمیل برخی مسائل به ملت لبنان است.

وی گفت: این اقدام اروپایی‌ها در حالی است که خود آنها به همراه آمریکایی‌ها این مشکلات و بلاها را بر سر لبنان، سوریه، عراق و منطقه آورده‌اند؛ بنابراین آن‌ها باید به امور مربوط به خود بپردازند.

صفی الدین با باطل‌ خواندن دستورات و توصیه‌های اروپا به لبنان و لزوم تغییر سبک سخن گفتن اروپایی‌ها با کشورش خاطر نشان کرد: اصل در اعتقاد به حاکمیت لبنان، میهن و کرامت است.

شیخ "نعیم قاسم" معاون دبیرکل حزب‌الله لبنان نیز در سخنانی با رد تصمیم اتحادیه اروپا مبنی بر ابقای آوارگان سوری در لبنان، خواستار تشکیل هیاتی رسمی ازسوی دولت لبنان برای گفت ‌وگو با مقامات سوریه در این باره و فراهم کردن شرایط بازگشت داوطلبانه و ایمن آوارگان شد.

"طلال ارسلان"، رئیس حزب دموکراتیک لبنان، ضمن انتقاد از عدم موضعگیری رسمی این کشور، گفت: اگر شرف الدین و حجار نبودند، علیرغم حساسیت و اهمیت این مسئله، شاهد هیچ موضعی از سوی دولت یا وزارت خارجه نبودیم. نتیجه سفر رسمی هیأت وزرا به سوریه، چه شد؟».

"قاسم هاشم" عضو فراکسیون «التنمیة والتحریر» (توسعه و آزادسازی) هم این تصمیم را مداخله آشکار در حاکمیت ملی لبنان عنوان کرد و گفت: پارلمان اروپا فراموش کرده است که لبنان، یک استان یا کشور اروپایی نیست. ای کاش آنان به تجاوزات و اقدامات اسرائیل علیه لبنان هم توجه می‌کردند».

چهره مزورانه غرب

لبنان، اردن و ترکیه سه کشوری هستند که از بیشترین شمار آوارگان سوری میزبانی می‌کنند. از سال ۲۰۱۸ و پس از اینکه بیش از ۹۰ درصد جغرافیای سوریه تحت کنترل دولت این کشور قرار گرفت، موضوع بازگشت آوارگان سوری به کشورشان مطرح شد و دولت دمشق نیز از این موضوع استقبال و اقدام به هموار کردن مسیر بازگشت آواراگان به سوریه کرد.

چهره مزورانه و ضدانسانی غربی ها در اقصی نقاط جهان هر روز بیشتر رخ نمایان می کند و سوریه نمونه ای بارز از آن است؛ یکی از اقدامات ضدانسانی غربی ها جلوگیری از بازگشت آوارگان سوری به وطن خود می باشد و این در حالی است که امنیت در بسیاری از مناطق سوریه تامین شده است.

در حالی که شرایط امنیتی سوریه نسبت به چند سال گذشته که اکثر مناطق آن در تصرف تروریست های تکفیری بوده، با شکست گروه های تروریستی همچون داعش به شرایط خیلی خوبی رسیده و مقامات دمشق بارها اعلام کرده اند که آماده پذیرش و بازگشت آوارگان سوری می باشند، اما آمریکا و کشورهای غربی و حتی سازمان ملل، سدّی شده اند در مقابل بازگشت این افراد به کشورشان.

بنابر اخبار اعلامی، با آغاز بحران سوریه و تبدیل آن به جنگ بین المللی در اسفند ماه سال ۱۳۸۹ (۲۰۱۱)، ۱۲ میلیون نفر از جمعیت ۲۳ میلیون و پانصد هزار نفری آن زمان سوریه آواره شدند که از این میان شش میلیون و پانصد هزار نفر به خارج این کشور رفتند و پنج میلیون و پانصد هزار نفر دیگر هم در داخل این کشور آواره شدند.

شماری کمی از این افراد توانستند خود را از مسیر ترکیه، لبنان و اردن به غرب برسانند؛ بخشی از این افراد که دارای پول و سرمایه بودند با رساندن خود به کشورهای یاد شده و گرفتن ویزای کشور مورد نظر به غرب مهاجرت کردند و برخی از آوارگان نیز مجبور شدند با رساندن خود به ترکیه و زدن به دل دریا به طور غیرقانونی راهی غرب شوند که در این مسیر هزاران نفر جان خود را در دریا و سرما از دست دادند.

داستان آوارگان سوری روایت غم انگیزی است که بخش زیادی از این قصه پرغصه به دلیل کشته شدن شمار زیادی از آنها در دریا و سرما با خود آنها دفن شده، ولی با بازگشت آوارگان بازمانده به کشورشان و انتشار خاطرات این افراد در آینده مطمئنا بخش هایی از این داستان منتشر خواهد شد و چهره وافعی غرب نیز بیشتر رسوا خواهد گردید.

از شمار پناهجویان سوری که به خارج مرزهای این کشور رفتند، حدود ۳ میلیون و پانصد هزار نفر وارد خاک ترکیه شدند که تا سال ۲۰۱۶ ده ها هزار نفر آنها توانستند خاک این کشور را به سمت اتحادیه اروپا ترک کنند، ولی طی توافقی که میان آنکارا با این اتحادیه در سال ۲۰۱۶ حاصل شد، مقر گردید که ترکیه با دریافت بودجه از اتحادیه، مانع عبور پناهجویان سوری به خاک اروپا شود.

بر اساس داده‌های اداره کل مهاجرت ترکیه در سال ۲۰۱۹ (منابع سوری این آمار را تایید نمی کنند)، این کشور میزبان ۵ میلیون و ۹۰ هزار و ۲۴۹ خارجی از ۱۹۲ کشور مختلف جهان شد. از این تعداد ۳ میلیون و ۶۹۵ هزار و ۹۴۴ نفر اتباع سوریه هستند که تحت حفاظت موقت می‌باشند، ۱ میلیون و ۷۰ هزار و ۱۴۴ نفر با داشتن دفترچه اقامت در ترکیه اسکان گزیده‌اند و ۳۲۴ هزار و ۱۶۱ نفر با استقرار در ترکیه، تقاضای پناهندگی کرده و خواهان اسکان در کشور سومی هستند.

هرچند شرایط پناهجویان سوری در داخل این کشور نیز به دلیل شدت جنگ مناسب نبود، ولی این پناهجویان حداقل در داخل کشور خود و در مناطق امن سکنی داشتند و بسیاری از مدارس شهرهای سوریه و یا مراکز تعبیه شده برای پناهجویان از سوی دولت دمشق، محل اقامت آنها بود، اما در خارج از سوریه اوضاع بسیار فرق دارد و پناهجویان مجبور هستند تا در اردوگاههایی که دولت های همسایه سوریه تاسیس کرده اند، اقامت کنند.

پناهجویان سوری در لبنان نیز وضعیت اسفباری دارند؛ بنا بر نتیجه تحقیقات جدید «یونیسف» (صندوق کودکان سازمان ملل) که سال گذشته منتشر شده، در مجموع ۷۷ درصد خانوارهای لبنانی (به دلیل تحریم های ظالمانه غرب و اوضاع بد اقتصادی) غذا و یا پول کافی برای خرید غذا را ندارند و این رقم در بین آوارگان سوری که شمار آنها به بیش از یک میلیون نفر در لبنان می‌رسد، به ۹۹ درصد رسیده است.

در اردن نیز شرایط برای آوارگان سوری که پیش از این شمار آنها یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفر قید شده بود، به همین منوال می باشد و اوضاع این پناهجویان اصلا مناسب نیست.

اما در زمان کنونی که شرایط امنیتی سوریه به برکت مجاهدت های رزمندگان جبهه مقاومت اسلامی و ارتش سوریه که منجر به شکست گروه تروریستی «داعش» در سال ۱۳۹۶ و شمار دیگری از گروه های مشابه تامین شده و اکثر مناطق تصرف شده نیز آزاد شده و شرایط برای بازگشت آوارگان مهیا گردیده، اما کشورهای غربی به ویژه آمریکا نمی گذارند آنها به کشورشان بازگردند.

چندی پیش وزیر خارجه سوریه با اشاره به مانع تراشی‌های غرب در روند بازگشت آوارگان سوری به کشورشان تاکید کرد که دولت دمشق همه شرایط لازم برای استقبال از شهروندان خود را فراهم کرده و درهای کشور به روی آوارگانی که وطن خود را ترک کرده‌اند باز است.

"فیصل المقداد" با اشاره به اینکه صدور احکام عفو عمومی، بازگشت آوارگان به کشورشان را بدون هیچگونه مشکل قانونی تسهیل می‌کند، گفت که «دولت سوریه بر رویکرد آشتی ملی برای بازگشت اوضاع به وضعیت عادی تمرکز کرده است».

در یکسال گذشته هماهنگی زیادی میان سوریه و لبنان برای بازگرداندن آوارگان سوری انجام گرفته است. "عصام شرف‌الدین" وزیر مهاجرت و امور پناهندگان در دولت موقت لبنان همان زمان در این زمینه اعلام کرده که «ما یک طرح قابل قبول برای بازگرداندن ماهانه ۱۵ هزار آواره سوری به صورت داوطلبانه ترسیم کرده‌ایم، اما دولت سوریه اعلام کرده که توانایی استقبال از ۱۸ هزار نفر را در هر ماه دارد و ما از این مسئله شگفت‌زده شدیم. ما در لبنان با وجود موانع بین‌المللی زیاد شروع به تهیه مقرراتی برای سوری‌هایی که مایل به بازگشت داوطلبانه بودند، کردیم و در تمام مناطق لبنان هماهنگ‌کننده‌هایی داشتیم، اما کشورهای غربی شروع به مداخله و از طریق تبلیغات رسانه‌ای خود شروع به ترساندن آوارگان کرده و مدعی شدند که آنها در صورت بازگشت به سوریه دستگیر خواهند شد. ما برای تکمیل این مرحله بسیار جدی هستیم و تماس‌های لازم و هر آنچه را که می‌توانستیم انجام دادیم و حتی رویکرد قانونی را دنبال کردیم. لبنان و سوریه به عنوان دو کشور مستقل توانایی این را دارند که به دور از مداخلات بین‌المللی مسائل خود را حل کنند».

هر چند دولت لبنان و سوریه تلاش خود را برای بازگشت آوارگان سوری متمرکز کرده اند ولی غربی ها به سرکردگی آمریکا سعی دارند با ناامن نشان دادن سوریه مانع بازگشت آوارگان سوری به کشورشان شوند، اقدامی که نشان از رذالت و دشمنی سردمداران غرب با مسلمانان و به ویژه سوری ها دارد. نکته مهم این که موضوع بازگشت آوارگان سوری از لبنان به سوریه موضوعی می باشد که به دو کشور یاد شده ارتباط دارد و به هیچ وجه پارلمان اروپا نمی تواند در این باره حتی نظری بدهد.